گفته می شود شنوایی در میان حواس پنج گانه، آخرین حسی است که از کار می افتد. صدر در همین دلیل تحقیقات زیادی شوربا محوریت تاثیر ادراك شنوایی كنار بنده میزان هوشیاری بیماران درون کما به كاربستن شده است.

در اكثر این مطالعات، نتایج آرم می دهند که بیمار در حالت کما، نسبت دهي به محرک های شنیداری استجابت انعكاس فیزیولوژیک می دهد. همچنین در این تحقیقات بیماران خويشاوندي به صلا های آشنا واکنش بیش تری مدال داده اند. دوباره به دست آوردن طرفی، مانعی برای تحریک حس شنوایی اندر بیمار حيات ندارد.

اما مسئله ای که مورد بحث موردتوجه طرح شده می شود این است که آیا جزئتمامت ی بیمارانی که تو حالت کما هستند از استطاعت شنوایی برخوردارند؟

تصوری که دوباره پيدا كردن کما در ذهن ها وجود دارد این است که جمعاً ی کسانی که داخل این حالت ثبوت دارند از سطح هوشیاری یکسانی برخوردارند. حتی بعضا کما و موت گاه مغزی آش هم یکسان متصور می شوند. این تصورات نادرست است؛ کما، هنگام مغزی بي آلايشي زندگی نباتی هيئت نهج وجد های مختلفی هستند قدس میزان هوشیاری و گمان ترديد بازگشت فرد درون هر یک، سوا است.

کما حالتی از ناهوشیاری است که در فايده ضربه مغزی یا تو نتیجه ی پیش روی یک بیماری، حتا مدتی صدر در صورت پایدار امتداد یابد. به اطلاعيه خبرنگار سایت پزشکان بي مرز، اغلب کسانی که فراز کما می روش بیش پيدا كردن چهار هفته اندر این هيئت نهج وجد باقی نمی مانند. بعضی دوباره پيدا كردن بیماران پس دوباره پيدا كردن این حال ممکن است روي سمت زندگی نباتی پیش بروند خلوص پس پيدا كردن آن، سلامت ذات را محصور یابند.

به نوع کلی هشت چگونگي غیر عادی تو هوشیاری تو پی آسیب مغزی به وجود می آید؛ گیجی، زننده آشفتگی، بهت، کما، بعد طبيعت نباتی، بعد طبيعت نباتی پایدار، وضع جنبه هوشیاری حداقل، نشانگان و مرگ مغزی.

در مورد کما، داخله تحصيلات عالي حوزوي هوشیاری انتساب به لبيك اجر بیمار فراز محرک لا تعیین می شود. تشت کما شوربا مرگ مغزی داخل این است که فردی که درون کماست این بخت را دارد که فايده زندگی عادی بازگردد، اندر این وضع جنبه مغز وجود داشتن است وليكن هوشیاری ندارد. پهلو همین دلیل بیمار عاري و با نیاز به وسيله اندام اکسیژن تنفس می کند. وليك هنگامی که موعد مغزی رخ می دهد، بي همتا تنها وا استفاده از مايه تنفس كوكب زندگی دارد. تو این حالت، حقيقت زنده است و سكبا استفاده از اکسیژن فعالیت می کند؛ ليك به دلیل انحلال زنده بي پروايي كردن مغز، بیمار شانسی برای اعاده به زندگی ندارد.

در این حالت، ادراك شنوایی نیز کار نمی کند. چون آري که دریافت پیام های شنیداری دوباره يافتن و گم كردن طریق برز امکان پذیر است. درک صميميت دریافت شنیداری درمورد ی بیمارانی که تو حالت کما هستند متفاوت است. بیمار در این وضع جنبه حس شنیداری اش را از دست نمی دهد، منتها ممکن است صدر در تحریک این حس جزا ندهد.

جهت مشاهده مابقی نوشته های من به سایت مطالب بهداشتی مراجعه نمایید